شکننده، پاد شکننده، نشکن
نوشتن در مورد کلمات و جملات و ترکیبات ادبی موجود در دستور زبان، کار نسبتا راحتی ست. در مقایسه با وقتی که برای یک سری مفاهیم معادل درستی نداریم. از این روست که برای درک عمیق و صحیح فلسفه آلمانی، باید به زبان آلمانی مسلط باشید. چون ناچارید برخی لغات را بخوانید که در بسیاری زبان های دیگر موجود نیستند. همانند پیشینیان ما در یونان باستان که فقط برای چند رنگ ( قرمز – سبز – زرد ) واژگان تعریف شده ای داشتند. عدم وجود واژگان برای تعریف رنگ های دیگر ( مثلا آبی )، نفی کننده ی وجود رنگ آبی نبود و نیست. در ادبیات زندگی و ترید نیز همین قانون حکمفرمایی می کند. برای کشف و درک بسیاری مفاهیم، نیاز به دایره واژگان متفاوتی داریم که فهم این دایره واژگان نیز از جنس مهارت + است. مدرسه ترید در درس ” شکننده، پاد شکننده، نشکن ” این سه کلمه را نه فقط از لحاظ معنای تحت الفظی، که به صورت کاربردی برای ترید و زندگی، مورد واکاوی قرار می دهد. در پایان این درس از همراهانمان انتظار داریم بتوانند :
مفهوم پاد شکنندگی را درک کنند
شکستن یا نشکستن
به تصاویر زیر نگاه کنید، با توجه به عنوان درس، کدام یک از صفت های شکننده، نشکن و یا پاد شکننده را می توانید به تصاویر نسبت دهید؟
منظور شفاف ما از لیوان شیشه ای، مفهوم شکنندگی است. چیزی که در اثر فشار مکانیکی بیش از حد می شکند. می توانید روزهای مختلف این لیوان را با نوشیدنی های مختلف پر کنید، یا نه اصلا داخلش برنج بریزید و میل کنید. کل این رفتارها در رفتار نهایی لیوان تغییری ایجاد نخواهد کرد. و یک روز اگر آن تغییر بیش از حد رخ دهد لیوان خواهد شکست.
منظورمان از توپ هم مفهوم نشکن بودن است. چیزی که ساخته شده برای نشکستن. برای تحمل فشار و استرس های مکانیکی. و هر آنچه برای لیوان نوشتیم در مورد توپ هم صادق است ( البته با ادبیات مخصوص به توپ) یعنی می توانید از زوایای مختلفی به توپ شوت بزنید. یا مثلا اگر خیلی کنجکاو باشید، الکی پایتان را به توپ نزدیک کنید و بخواهید رفتارش را بررسی کنید که از شوت الکی هم تغییری خواهد کرد یا نه؟ اما در واقعیت هیچ کدام از این ” تجربه های متفاوت “، رفتار متفاوتی را در این اجسام ایجاد نخواهد کرد. و در انتها باید از شما بپرسیم :
گربه را در کدام سر این دو مفهوم ( شکنندگی یا نشکن بودن ) می توان قرار داد؟
پاد شکنندگی
در سه تصویر بالا یک فرق اساسی بین گزینه ها وجود داشت و مطمئنیم تا این جای متن این تفاوت را متوجه شده اید. توپ و لیوان موجودات مکانیکی و بی جان هستند، و تا جایی که علم امروز می فهمد، راهی برای توسعه ی خود ندارند. اگر آسیب ببینند، ذات وجودی شان نمی تواند آن ها را ترمیم. اگر توپ پنچر شود، خود به خود تعمیر نخواهد شد.
در همین جا می توانیم مفهوم سیستم های ارگانیک (زنده) و سیستم های مکانیکی (غیر زنده) را از هم تفکیک کنیم. یک گربه اگر در معرض آسیب (گرسنگی) قرار بگیرد، می تواند دنبال غذا بگردد، انواع غذاها را از هم تشخیص دهد و نهایتا غذایی که مورد علاقه اش هست را بخورد ( و یا اگر خیلی در تنگنا باشد، حتی بپذیرد که یک غذای بدمزه را فعلا باید خورد تا زنده ماند.) سیستم های ارگانیک ( حتی درخت ها ) قابلیت عکس العمل نشان دادن دارند. و یکی از مهمترین قابلیت هایشان کسب تجربه از رفتارهای گذشته است. یک بار دیگر به سه تصویر زیر که در درس قبل به آن ها پرداخته بودیم نگاه کنید :
تجربه ی زیسته ی شما چه می گوید؟ شما در برخورد شانه به شانه با طرف مقابلتان چه عکس العملی دارید؟ آیا تا بحال پیش آمده در این برخوردها به حالت متفاوتی برسید که قبلا با آن مواجه نشده بودید؟ آیا شده تا کنون با یک فرد غیر منطقی در این زمینه مواجه شوید؟ همه ی این سوالات چیزی از جنس تجربه و رجوع به احساسات هستند. سیستم های ارگانیک و زنده در طول زمان و در فشارها مدام آب دیده تر می شوند. و این تجربه ها ( احساسی یا فیزیکی ) در مفهومی به نام پاد شکنندگی متبلور می شود :
در پادشکنندگی، آستانه تحمل مان در بار دوم رخ دادن موضوع، بیشتر از بار اول می شود ( مثل وزنه برداری که هر بار می تواند وزنه سنگین تری را بلند کند. یا مثل تریدری که کم کم آستانه تحملش به دیدن ضرر و یا انجام معاملات بزرگتر، بالاتر می رود.)
آنچه مرا نکشد، مرا قوی تر خواهد کرد +
اما آستانه ی این تحمل تا کجاست؟ مرز بین پادشکنندگی و فروپاشی و از بین رفتن کجاست؟ آیا اگر در برخورد شانه به شانه، دچار یک نزاع خیابانی بشویم و در پی آن کشته بشویم باز هم پادشکننده خواهیم بود؟ اگر یک وزنه بردار در حین تمرینات، وزنه ای بسیار سنگین بردارد (طوری که دچار پارگی تاندون شود)، آیا بازهم در آن زمینه پاد شکننده خواهد بود یا احتمالا به نقص عضوی دائم دچار خواهد شد؟ اگر بخواهیم این مورد را بر اساس یکی از مهم ترین سرفصل های مطرح شده در مدرسه ترید ( یعنی مدیریت استرس در ترید ) بررسی کنیم، لازم است مجددا به جمع بندی یکی از درس های این سرفصل مراجعه کنیم :
استرس، یکی از پاسخ های طبیعی بدن به شرایط سخت یا جدید است. استرس تا یک اندازه مطلوب بدن ما بوده و می تواند مثبت باشد. اما بیشتر از یک سطح خاص، که در افراد مختلف متفاوت است، می تواند تاثیرات نامطلوب ایجاد کرده و از عملکرد و رضایت فرد در زندگی بکاهد.
چند کلید واژه ی اصلی در این جمله را یک بار دیگر مرور کنیم :
” تا یک اندازه مطلوب ” – ” سطح خاص ” – ” متفاوت در افراد مختلف “
معنی این سه کلید واژه تا حد زیادی مشخص است. این مفاهیم را باهم با چند مثال بررسی می کنیم : وجود استرس (تا یک اندازه مطلوب) است و بعد از آن و با مزمن شدن استرس، سیستم از پادشکنندگی و ورزیدگی دور خواهد شد. حتی اگر این استرس مزمن نباشد، بازهم (سطح خاصی) از استرس برای سیستم قابل تحمل است. و مهمتر از همه درک این نکته است که استرس و تحمل آن (در افراد مختلف متفاوت) است. این یعنی :
مقدار استرسی که برای یک تریدر ده ساله در هنگام ترید عادی ست، برای یک تریدر تازه کار می تواند کشنده باشد.
پاد شکنندگی و تقویت آن، یک مهارت است. از تعریف مهارت در مدرسه ترید می دانیم که دو نکته اساسی در مورد مهارت وجود دارد :
1. نیاز به گذر زمان و تمرین مداوم دارد.
2. قابلیت انتقال مستقیم از شخصی به شخص دیگر را ندارد .
آخرین مثال برای درک کامل مفهوم پادشکنندگی را از یک رسم قدیمی روایت کنیم : در روزگاران قدیم که امکان خیانت از طریق مسموم کردن غذای پادشاهان بسیار بود و در خیلی موارد امکان جلوگیری از این خیانت وجود نداشت. پادشاهان تصمیم می گرفتند برای جلوگیری از مسمومیت احتمالی در اثر سم، هر روز مقدار مشخصی از سم کشنده را بخورند، تا رفته رفته ظرفیت بدنشان برای مقابله با سم افزایش یابد!
این مثال برایتان آشنا نیست؟ واکسیناسیون در پزشکی چیزی از همین جنس است. ویروس ضعیف شده از بیماری را به فرد تزریق می کنند، و بدن فرد با عکس العمل نشان دادن به ویروس ضعیف شده قوی تر می شود و با ادبیات این درس ما پادشکننده می شود!
در درس های بعدی بیشتر به معنای ابهام، و حوالی آن خواهیم پرداخت.
سرفصل های درس زندگی در ابهام :
1. شنا کردن در خشکی
2. شکننده، پاد شکننده، نشکن
3. آنالوژی، ابزار زندگی در ابهام
